ჯერ თითქოს ყველაფერი ნაცნობია, თითქოს ბევრჯერ ნანახი და უკან ჩამოტოვებული. გადაბიჯებული და გავლილი, ან ჯობს, განვლილი იყოს. ჩნდება ბუნდოვანი და მკაფიო ასოციაციები და პარალელები – სხვა დროებთან – სხვა ფილმებთან, მათ სხვა შინაარსებთან, მათში – სხვა ადამიანებთან და მათ თავგადასავლებთან, მათ პრობლემებთან. მათი/სხვების ცხოვრების სხვა მონაკვეთებთან, ამბების სხვანაირ განვითარებასა და სხვაგვარ (ან/და მსგავს) დასასრულებთან.თუმცა ეს …
1950-იან წლებში, პოსტსტალინისტურ ეპოქაში მასშტაბური კინოსა და დიადი ისტორიული ფიგურების ფილმების შემდეგ კინო „უბრალოდ“ ადამიანებისკენ შემოტრიალდა – ადამიანებისკენ, რომლებისთვისაც ისტორია ყოველდღიურობის ფონია მხოლოდ, რომლებიც დღენიადაგ პატარა (თუმცა ასევე შეიძლება დიდ) რუტინულ პრობლემებს ეჯახებიან და წყვეტენ (არ ვერ წყვეტენ) მათ.კინო ინტერესდება ფილმის გმირების ცხოვრების არა გარდამტეხი მომენტებით, არამედ მათი ყოველდღიურობით, მათი გარემოთი, გარშემომყოფ ადამიანებთან ურთიერთობით. ამ …