ადამიანის ბუნებაში მჭიდროდ ჩაჭედილი ლურსმანივითაა გამჯდარი კომფორტის ძიება და უკეთესისკენ სწრაფვა. როგორც წესი, როცა ჩიხში მოქცეული ინდივიდი ალყაშემორტყმული კედლების გარღვევას ვერაფრით ახერხებს, ნაცვლად იმისა, რომ სრულ სასოწარკვეთას მიეცეს, გამალებით აცეცებს ხელებს ღრიჭოების საპოვნელად – ეგებ შენიშნოს თავისუფალი სივრცეები, რომელთა ამოვსებაც მის წინააღმდეგ ამხედრებულ ცხოვრებას გამორჩა და მათზე ფეხის დადგმითა და ბაწრად დაწნულ უკანასკნელ ოცნებაზე ჩაჭიდებით …
No one can ignore the inevitable changes lurking on the bridge from childhood to adulthood. An invisible alienation to childhood friends appears one day and people weighed down by the pressure of adulthood, trying to find themselves under the ever-watchful eye of society, will have to look out for it. The bridge between the two shores slowly breaks down and the young people standing on it are burdened by multifaceted thoughts – nostalgia for the past...
The phenomenon of falling in love at first sight, how it changes the course of life forever, and the monotonous, unbearable existence of a person affected by the loss of this love - these are the topics that have attracted the interest of filmmakers from the beginning, and have captured the hearts of readers for centuries. It is a difficult task to create a plot and characters that will attract the attention of the audience since love plays such a conceptual, irreplaceable role in human life and readers and viewers have seen and imprinted in their minds a whole cascade of diverse stories about typical lovers.
რეზო ხობუას მოკლემეტრაჟიანი სტუდენტური ფილმი, „ქილერი“ (2018) გადმოსცემს ამბავს დაქირავებულ მკვლელზე, რომელიც დაქირავებული ნამდვილად არის, თუმცა მკვლელი, როგორც ჩანს, არა. სიუჟეტი მთავარი პერსონაჟის ფსიქოლოგიას ეხება, მაგრამ იმდენად ზედაპირულია, რომ 10-წუთიანი ფილმის ბოლოს პასუხზე მეტი კითხვა რჩება და არც ეს კითხვებია ისეთი, მაყურებელს პასუხების პოვნის სურვილი ან საშუალება რომ მისცეს. ფილმის მთავარი ხარვეზი დრამატურგიაა. როდესაც ისეთი …