Dito Tsintsadze is one of the best directors of modern Georgian cinema (despite the fact that he lives in Germany, he makes films in Georgia too). Each of his films is met with special interest by both filmmakers and film lovers. The film "On the Edge" (1993) turned out to be a milestone, very successful one for him, which was invited to various international screenings. At the Locarno International Film Festival, this film was awarded ...
„სამოციანელები“ ეწოდება რეჟისორთა ერთ თაობას, რომლის წარმომადგენლებმაც ყველაზე მეტად მოახერხეს დაპირისპირებოდნენ „მამებს“ თავიანთი ეროვნული, დემოკრატიული ღირებულებებით, თავისუფლებისაკენ სწრაფვითა და ინდივიდუალიზმით. ფაქტობრივად, ქართული კინოს განვითარების შემდგომ ეტაპებზე ვერც ერთმა თაობამ ვერ მოახერხა მათი ჩანაცვლება, მათთან დაპირისპირება, პირიქით, სწორედ „სამოციანელების“ ხელოვნებამ „ასაზრდოვა“ შემდეგი თაობების კინო. ლანა ღოღობერიძე იმ რეჟისორთა რიცხვს მიეკუთვნება, რომლებმაც საბჭოთა კავშირში არსებული ძლიერი ცენზურის …
Georgian society has been living with ready-made schemes tested and verified by generations for a long time; the schemes precisely determined how you should look at what age, what you should be interested in, what you should strive for and what duties you should have. These unwritten scheme-laws are especially ruthless towards women, whose life path is strictly determined by age. Almost every unmarried woman over 30 is familiar ...
As interesting and different as it is to depict existence while focusing on the realistic origins of cinema, so different is the essence of detailed existence for any director. It might turn into an effect of delight or at least a desire to comprehend a new world – that's how it might appear from the director's viewpoint... However, this is only a supposition. Plot motifs of the desire to perceive oneself, which are the concern of filmmakers of all generations ...
In the recent period, Georgian and world cinema have seen the cases of turning to renewed forms of parables, to fable narration. An atmosphere is created, which is based on convention and subtexts, contains a system of messages for the audience and reveals the author’s clear position. It hints, but does not explain. It has a hidden meaning conveyed by a system ...
გლობალური კატასტროფისა და მთელი პლანეტის სიკვდილის იდეა ახალი არ არის, მაგრამ ამჟამინდელ კრიზისულ სამყაროში ის უფრო მიმზიდველია. მასზე საუბრები განსაკუთრებით გახშირდა 2012 წელს, როდესაც მაიას კალენდრის მიხედვით გლობალური კატასტროფა იყო მოსალოდნელი. ახლა ეს უკვე წარსულია და მას კინოში ბევრი ნამუშევარი მიეძღვნა. ამ თემას არაერთმა რეჟისორმა მიმართა. მათ შორის არიან სტივენ სპილბერგი და ლარს ფონ ტრიერი. …
მთები და გზები – ხიფათიანი, ძნელადსავალი… მთები და გზები… მათ არ უყვართ სუსტნი და მერყევნი. დასაბამიდან მოდის ასე: ვინც მთას შეუდგება, ვინც გზაზე ფეხს შედგამს, რწმენა უნდა ჰქონდეს მტკიცე, მიზანი ნათელი, ნებისყოფა შეურყეველი. თუ არადა მთა გადაულახავია, გზა – გაუვლელი… ჭეშმარიტი ხელოვნებაც მუდამ ფიქრია, მუდამ განსჯაა ცხოვრებაზე, ადამიანთა სავალ გზებზე, იმაზე, რომ გზა დიდია და …
"A good Svan story" - this is how the title of Mariam Khatchvani's feature film, shot in 2017, is translated from Svan into Georgian. The audience knows this movie by the title – "Dede" (authors of the script - Mariam Khatchvani, Vladimer Kacharava). Its main character is a woman – Dina (Natia Vibliani). The director of the film says in one of the interviews that the narration ...
WHEN YOU CAN'T WAIT TO TELL, WHAT YOU WANT TO TELL Read More
Georgia of 1980s and 1990s gave birth to many interesting and, at the same time, such fates in the generation of "underground" musicians and artists, which caused a fearful thought even when looking towards the future. The main character of Keko Chelidze's film "Dead Souls’ Vacation" (2020), musician Levan Svanidze is one of those who found illusory peace in time and emptiness. The interest in the 45-year-old musician, who is actually unemployed...
Being human means being a merciless, cruel, selfish creature, who will always put self and personal interests before anything else in any situation or condition. This cruelty does not necessarily mean any kind of violence, but simply indifference, even inaction. When a person is an artist and is in a creative crisis, it should not cause surprise in others if his indifference is turned into cruelty and he has emotionless attitude towards circumstances, and perception and observation ...