სიბერე თავისი გარდაუვალი გაჭირვებით მარადიული თემაა, რომელსაც კინოში საკმაოდ ხშირად ეხებიან და არსებობს არაერთი კინემატოგრაფიული შედევრი, რის გამოც მსგავს თემატიკაზე ახალი ნამუშევრის შექმნა საკმაოდ სარისკოა, თუნდაც ფილმი კარგად იყოს გადაღებული, პრობლემის მასშტაბურობა თითქმის ყველა მაყურებელს ეხება, შესაბამისად, იგი მეტად განხილვადი ხდება. თორნიკე ბზიავას ფილმი, „ბუდე“ (2011) ასახავს მამა-შვილის უჩვეულო ურთიერთობებს. ერთ დროს გამოჩენილ ქიმიკოსს ხანდაზმულობაში …
ქართული დოკუმენტური კინოს სიკეთეც და საგნების თუ არსებულის დღეისათვის აუცილებელი, ღრმა ხედვა, ალბათ, იმდენად საჭიროა თანამედროვეობისთვის, როგორც იმედი. იმედი არა უკეთესი მომავლისა, არამედ იმისა, რომ ნამდვილი სიცოცხლე მხოლოდ ოცნების ყველაზე პატარა, გულწრფელ მარცვალში იბადება და იზრდება. ჯერ კიდევ საბჭოთა იდეოლოგიის პირობებში, ქართულ დოკუმენტურ კინოს, ძიებისა და აღმოჩენის სხვადასხვა, მოულოდნელი სფეროები ჰქონდა მოცული, რაც მის მრავალფეროვან …
მშობელი ის ადამიანია, რომელიც ბავშვს მუდამ გვერდით უნდა ჰყავდეს. სამყარო ძალიან მკაცრია იმ პიროვნებების მიმართ, რომლებსაც მხოლოდ დედა ან მამა ზრდის. მათ ხშირად არასრულფასოვნების კომპლექსი უჩნდებათ, აქვთ შეგრძნება, თითქოს საკმარისი არ არიან სხვებისთვის. ეს პრობლემა დროთა განმავლობაში მწვავდება და აჩენს სიცარიელეს. ამ სიცარიელის შევსებას ადამიანები მთელი ცხოვრების განმავლობაში ცდილობენ. რეჟისორ დათა ფირცხალავას მოკლემეტრაჟიან ფილმს, „მამა“ …
აფხაზეთი საქართველოს უახლესი ისტორიის, ალბათ, ყველაზე ტრაგიკული და დღემდე მოუგვარებელი ნაწილია, პრობლემაა, უშუალოდაც და შედეგებით. სოციალური თუ პოლიტიკური ასპექტის პარალელურად, სწორედ აქედან გამომდინარე, ქართულ ხელოვნებაშიც, დღემდე ერთ-ერთი მთავარ და თანადროულ თემად რჩება. აფხაზეთის პრობლემით, დაკარგული ტერიტორიებითა და, ზოგადად, და მასთან სხვადასხვა გზით დაკავშირებული ადამიანების ხვედრით ახალგაზრდებიც (თაობა, რომელიც ომს აფხაზეთში უშუალოდ არ მოესწრო) ინტერესდებიან – …
ადამიანები ხშირად არასწორ გადაწყვეტილებებს იღებენ. ისინი იმპულსურად მოძრაობენ, შედეგებზე არ ფიქრობენ და ხანდახან არასწორ დროს, არასწორ ადგილას აღმოჩნდებიან ხოლმე. მერე ნანობენ და, იგივე შეცდომების დაშვებით, ისევ თავიდან იწყებენ ყველაფერს. ზოგს ჰყოფნის გამბედაობა და ახალ ცხოვრებას სუფთა ფურცლიდან იწყებს, ზოგი კი წარსულს ვერასდროს ეშვება და უკეთესი ცხოვრების იმედად არარსებულ ილუზიებს იქმნის. გიორგი ვარსიმაშვილის მხატვრული ფილმი, „აუხდენელი …
სალომე ლაცაბიძის მოკლემეტრაჟიანი ფილმი, „აუზი“ (2021) ყვება კინოსათვის კარგად ნაცნობ თემაზე – გაუცხოებაზე, დედასა და ქალიშვილს შორის არსებულ დაძაბულ ურთიერთობაზე. ამ თემაზე მუშაობა ბევრისათვის საინტერესოა, ამიტომაც თითქმის ყველა რეჟისორის ფილმოგრაფიაში მოიძებნება მსგავსი ნამუშევარი. შესაბამისად, რაიმე განსხვავებულისა და დასამახსოვრებლის შექმნა არც ისე მარტივია. რეჟისორმა სცადა მეტაფორებისა და სიმბოლოების გამოყენებით ორიგინალურად წარმოეჩინა თავისი კინოსურათი. ახალგაზრდა ქალი, ექვსი …
ინგლისელი კინოდოკუმენტალისტი, პოლ როთა აღნიშნავდა, რომ დოკუმენტური ფილმი, უპირველეს ყოვლისა, უნდა ასახავდეს დღევანდელ პრობლემებსა და რეალობასო. გიორგი მრევლიშვილის კინოსურათი, „თორმეტი გაკვეთილი“ (2019) ამის შესანიშნავი მაგალითია. იგი მოგვითხრობს ერთ სოფელში მცხოვრებ ბაბუაზე, ვალერიან კოტრიკაძეზე, რომელიც ცდილობს, აუტისტური სპექტრის შვილიშვილს – ვაკოს გზა გაუკაფოს, გამოუმუშავოს პიროვნული უნარ-ჩვევები, და გადაალახვინოს სირთულეები, რათა მომავალში დამოუკიდებლად შეძლოს ინტეგრაცია საზოგადოებაში. მრავალი …
„კინოს საფუძველში ფიზიკური რეალობა დევს და კინოს მასალა ფირზე აღბეჭდილი რეალობაა.“ (ზიგფრიდ კრაკაუერი). ეს სიტყვები კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია ობიექტური რეალობის ასახვა დოკუმენტურ კინოში. ის უნდა იყოს აღმწერი, ეძიოს მნიშვნელოვანი, ნამდვილი პრობლემა, აჩვენოს და გააერთიანოს ფაქტები და მაყურებლამდე „რეალური რეალობა“ მიიტანოს. თანამედროვე ქართული დოკუმენტური კინო აშკარა პროგრესს განიცდის, რადგან ბოლო წლების ნამუშევრები …
რა არის სიყვარული? ტკივილის, სიხარულის, იმედგაცრუებისა და ვალდებულებების ზღვა. შეგრძნება, რომელიცმისკენ გითრევს და ცდილობს, ყველაფერი დაგათმობინოს. ამ გრძნობის გამო ყველა კომპრომისზე წავა ადამიანი. ხანდახან პიროვნებები აფექტის მდგომარეობაში არასწორ გადაწყვეტილებებს იღებენ. შურისძიების წყურვილი გონებას ისე უბინდავთ, რომ აღარაფერი აინტერესებთ, შედეგებზე არ ფიქრობენ, უბრალოდ, დგებიან და აკეთებე იმას, რაც სწორად მიაჩნიათ. „რისი მსროლელია, რა იცის, საით ისროლოს“ …
მისტიკური კინო მსოფლიო კონოინდუსტრიისთვის ერთ-ერთი მოთხოვნადი ჟანრია. მისი წარმოება დიდი ხანია დაიწყო და დღესაც დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ყოველწლიურად მსოფლიოში ასობით ასეთი ფილმი იქმნება. მისტიკა თავის თავში გულისხმობს იმას, რომ იგი უნდა შეიცავდეს გამოგონილ ამბებს პარანორმალური მოვლენებით, მანიაკებისა და მკვლელების თავგადასავლებით და ა. შ., თუმცა, შესაძლებელია, მისტიკაში არსებობდეს შემზარავი სცენების მინიმალური რაოდენობა. ამ შემთხვევაში, მაყურებელი შიშს …